Fikrimin ince gülü kalbimin şen bülbülü, o gün ki gördüm seni yaktın ah yaktın beni...
Hem bu şarkıyı mırıldanıp hem domates çorbası yapıyordum:) Sarılıp öptü eşim :) O çorbayı içmiş gibi ısındı içim:)
Ah dedim hayat ne güzel şeysin :) Sonra düşünmeye başladım:) Galiba ben bu mutluluğu çok bekledim ve hak ettim :)
Güzel bir instagram sayfasının admini olarak ünlü olan(!) kuzenim:))) Bana güzel bir alıntı gönderdi :))))(kendisi çok ciddi bir hayranım ve okuyucum olduğu için anmadan geçemedin :P ;))
Çok mutlu gördüğünüz bazı insanlar o mutluluğu tırnakları ile, diz kapaklarını çürüterek, saçlarını dökerek, avuçları yara bere yaratmıştır. Ve artık hiçbir şey o mutluluğa engel olamaz.
Çünkü onlar seçmiştir
O mutluluk tesadüfen orada değildir.
Evet dedim benim mutluluğum tesadüf değil:)
Ben bu mutluluğu hak ettim çünkü çok içten diledim kalbimde hissettim... Umutsuzluğa asla düşmedim hep nazlı bir çiçek gibi taşıdım o umudu kalbimde... Kimsenin dokunmasına onu incitmesine izin vermedim...
Ben bu mutluluğu hak ettim çünkü asla mutsuzum diye etrafa negatif enerji yayıp çevremdekilerin enerjilerini emmedim..
Ben bu mutluluğu hak ettim çünkü kimsenin hiç bir şeyinde hayatında,zenginliğinde,mutluluğunda,yaşantısında asla gözüm olmadı...
Ben bu mutluluğu hak ettim çünkü asla ne kendime acıdım ne de kendimi acındırdım! Hep güçlü sapasağlam bastı ayaklarım,sabahlara kadar ağlayıp şirkete günayyydınnn sesimle inlettiğim çok olmuştur:) Asla kötü anımın lansmanını yapmadım cümle aleme...
Ben bu mutluluğu hak ettim çünkü yaptığım hataları kimseye mal edip günah keçisi aramadım.. Ben o hatayı yapmasam elimdeki kıymetlerin değerini anlayamayacaktım... İyi ki tüm hatalarımı yaptım ve yaptığım hatalara 'ben yaptım' diye sahip çıkıp başım dik durdum..
Ben bu mutluluğu hak ettim çünkü kimseyi rakip, düşman bellemeden, ön yargı ile yaklaşmadan, sürekli empati kurarak tüm iyi niyetimle yaklaştım... Amaaa karşımdaki beni anlayamayıp kendi egolarına yenilerek canımı yakınca da dişe diş göze göz hak edene hakkını verdim :)
Ben bu mutluluğu hak ettim çünkü kalbimi kin ve nefretle beslemedim... Etrafıma çiçek tohumları gibi mutluluk saçmayı kendime düstur edindim...
Ben bu mutluluğu hak ettim çünkü öyle güzel insanlar biriktirdim ki hepsinin duası etrafımda bir hare oluşturdu kötülerin kem gözleri,bir ayna gibi hep bu hareye çarpıp kendilerine döndü..
Hayatınızın kalitesini hayatınızdaki insanların kalitesi belirler der J.Brown...
Eşim hayatıma girdikten sonra ne kıymetli bir hayatım olduğunu anladım :) Kendimi, hayatımı, yaşamayı daha çok sevdim :) Hayata daha güzel bakmayı öğrendim:) Hep bahsettiğim hayat puzzle'ımın kaybolan eksik parçasını buldum :) Meğer o mutluluk içimdeymiş :) Vaktin dolmasını bekliyormuş :) Kalbim bu huzura kavuşunca,içimdeki med cezir bitti...Kalbim dingin ve güneşli bir sahil kasabası artık:)
Kendime Not: Bugün de çok güzelim:) Ve mutluluk bana çok yakışıyor ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder