Böyle bir duruldum... Kendi içime döndüm... Ne kendimi ne geçmişi sorgulamadım çünkü gereken tüm cevapları bulmadan hiç bir şeye adım atmamıştım... Artık tüm sorularımın cevabı vardı... Rahattım, mutluydum, yaralarım geçmişti, çok seviyor seviliyordum...
Güven duygusu çok başka bir şey :) Daha önce hiç yemediğin bir meyveyi ilk kez tadar gibi :)))) Önce suratını buruşturup sonra tadının güzel olduğunu anlayınca mutlu olan bebekler gibi :)
Cesaret :))) Benim aldığım kararları benim yaptıklarımı herkes göze alamazdı... Bunu kendimi övmek için söylemiyorum:) Direkt kendimi överek gelişme bölümünü tamamlamak istiyorum :))))))
Evlilik tuhaf :))) Ama güzel :)) Bu tamamen karşında seni anlayan dinleyen adamla ve karakter yapısı ile ilgili :) Öyle ki hiç bir şey söylemeden yüz mimiklerimden ne demek istediğimi anlayan bir kocam var bu yüzden çok mutluyum:)))
Korktum mu aslında korkmadım :) Hayatta hiç korkak davranmadım ben... Sadece ayakları yere basan ve inandığım kararlar aldım... Ayrıca bu hayatta Allah'tan başka sahibim olmadı benim... Kocam bile benim sahibim değil ben onun bir parçasıyım o da benim bir parçam... Bir gün koparsak (ki Allah korusun) Yine yıkılmam :) yine devam ederim kaldığım nokta koyduğum yerden... Bu yüzden hiç bir yere sırtımı yaslayarak geçirmedim ben hep çalıştım hep didindim... Bir kadın bana göre ne olursa olsun hangi şartlarda yaşarsa yaşasın asla kendi ekonomik özgürlüğünden vazgeçmemeli mutlaka kendi parasını kazanmalıdır... Ki bir gün rüzgar ters yönden eserse ilk devrilen o olmasın... Hayat bana hep temkinli ve güçlü olmayı öğretti :) Çünkü anne olmak bunu gerektirirdi ;)
O kadar çok konu var ki aklımda kaybolan günlüğüme kavuşmuş kadar mutlu neşeli ve şımarık hissediyorum kendimi...
Yazımı bitirirken hayatttt seviyorum seni valla bak :))))))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder